Subscribe

RSS Feed (xml)

Powered By

Skin Design:
Free Blogger Skins

Powered by Blogger

Wednesday, January 7, 2009

ကိုယ္လန္႔နိုးခ်င္တဲ့ နတ္သမီးအိပ္မက္

သူငယ္ခ်င္းလို႔ မေခၚနဲ႔ ။
နင့္ အသက္ရွႈသံေတြ
ခိုးခိုးနမ္းဖူးတဲ့ငါ
လိပ္ၿပာမလံုလြန္းလို႔.........။

ရူးသြပ္တယ္ပဲေၿပာေၿပာ
အစြန္းေရာက္တယ္ပဲ ဆိုဆို
နင္သာ ငါ့ညတို႔ရဲ႔ နတ္သမီးပ်ိဳပါ...။

ခက္တာက နင္ကလဲ
ဘယ္ေဆာင္းကမွ လက္သင့္မခံတဲ႔
ႏွင္းတပြင့္မဟုတ္ခဲ့ဘူးေလ....။

မ်က္စိမွိတ္တီးေနၾကတဲ့
လက္ခုပ္သံေတြၾကား
ေရွ ႔ဆက္မတိုး၀႔ံတဲ့ ဒီဆင္ကန္းကိုက်
ဘယ္သူက စာနာေပးမွာလဲ....။

တစ္..
ႏွစ္...
သံုး..ေအာ္ၿပီးနင့္ကို
(လြယ္လြယ္ေလး)မုန္းလို႔ရရင္လဲ အေကာင္းသား..။

လက္ခေမာင္းခတ္ခြင့္ေခ်ာင္းေနတဲ့
ေတာေၾကာင္တသိုက္စာရင္းမွာ
ငါမပါခ်င္လို႔ပါ...။

(ကၽြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း ၾကယ္စုတ္ၾကယ္ပဲ့ရဲ့ ကဗ်ာေလးပါ)

စိတ္ကူးယဥ္ပံုရိပ္မ်ား

၀ွိုက္ က tag ထားတာၾကာပါၿပီ
ကၽြန္ေတာ္လဲ ေက်ာင္းကပိတ္ထားေတာ့ အရင္တုန္းက ဂိမ္းမေဆာ့ရတာ အတိုးခ်ၿပီးေဆာ့ေနတာနဲ့ ဘေလာ့ေလးကို လွည့္မၾကည့္ၿဖစ္ဘူး အခုမွေရးၿဖစ္တာ မေလးစားသလိုၿဖစ္သြားရင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
ကၽြန္ေတာ္က အသက္သာ ၂၀ ေက်ာ္ေနတာ (ေၾကညာ၀င္ၿခင္း ဟီး) အခုထိ ကေလးလိုပဲ ဂိမ္းေဆာ့တယ္ဆို ထမင္းေမ့ ဟင္းေမ့ေဆာ့တာ အခ်ိန္မၾကည့္လို့ ထမင္းဆိုင္ပိတ္ၿပီး ညစာမစားရတဲ့ညေတြက လဲမနည္းေတာ့ဘူး ဟီး ေၿပာခ်င္တာေတြ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာ လိုရင္းမေရာက္ေတာ့ဘူး

စိတ္ကူးယဥ္ေတာ့မယ္ေနာ္

စိတ္ကူးယဥ္ေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ စဥ္းစားမိတာေလးတခု ရွိတယ္
ငယ္ငယ္တုန္းက အသက္ ၁၆ ၁၇ ေလာက္တုန္းက စိတ္ကူးေတြနဲ့ အခုစိတ္ကူးေတြက မတူေတာ့ဘူးဗ်
စကားၾကီးစကားက်ယ္ေၿပာတာေတာ့ ဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ
ဒါေပမဲ့ ငယ္ငယ္တုန္းက ဘာစိတ္ကူးယဥ္မလဲဆိုရင္
ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့ေကာင္မေလးအေၾကာင္းတို့ ဆိုင္ကယ္တို့ေပါ့ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္က မႏၱေလးသားဗ် မႏၱေလးမွာေမြးတာေတာ့ ဟုတ္ပါဘူး
ဒါေပမဲ့ ၅ တန္းကစၿပီး မႏၱေလးမွာေက်ာင္းတက္ခဲ့တာ အသက္ ၂၀ ထိေပါ့ဗ်ာ
ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလးေနခဲ့တာ ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးကိုၾကိဳက္လို့ဗ်
မနက္ ေက်ာင္းသြားတိုင္း ေဆာင္းတြင္းဆို ႏွင္းေတြ ၿမဴေတြဆိုင္းေနတဲ့ က်ံဳးနဲ့နန္းေတာ္ရဲ့ ၿမင္ကြင္းဟာ ကၽြန္ေတာ္အၾကိဳက္ဆံုးရွဳခင္းေတြေပါ့ဗ်ာ မနက္ေစာေစာ ဆိုင္ကယ္ေလးစီးၿပီး ေက်ာင္းသြားရတဲ့ အရသာဟာ ဘာနဲ့မွလဲလို့မရဘူးဗ်
အဲဒီေတာ့ အဲဒီအရြယ္တုန္းက ဆိုင္ကယ္ကို စိတ္ကူးယဥ္တယ္ဗ်ာ ဘယ္ဆိုင္ကယ္ကို ငါစီးရရင္ေကာင္းမွာပဲေပါ့
လူငယ္ဘ၀က စိတ္ကူးေတြေပါ့ဗ်ာ
ဘယ္ေကာင္မေလးက ငါ့ရည္းစားၿဖစ္ရင္ေကာင္းမယ္ေပါ့ ဟီးဟီး
နည္းနည္းေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္တယ္ ဒါေပမဲ့ သူ့အရြယ္ သူ့ခံစားခ်က္ေပါ့ဗ်ာ
၁၆ ၁၇ တုန္းက ႏွလံုးသားနဲ့စိတ္ကူးယဥ္တယ္ ၿဖစ္သင့္တာထက္ ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ မ်ားတဲ့စိတ္ကူးေတြေပါ့ဗ်ာ

အခုအရြယ္က်ေတာ့ အသက္ ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္က်ေတာ့ စိတ္ကူးေတြက နည္းနည္းလက္ေတြ့ဆန္သြားၿပီဗ်
အေမ့အိမ္မွာေနတုန္းက ေလာကအေၾကာင္းဘာမွမသိ အခ်ိန္တန္ရင္ အေမခူးေကၽြးတဲ့ထမင္းစားၿပီး
ေပါ့တယ္ ငန္တယ္ေၿပာၿပီး ေနခဲ့တာ အခုေတာ့ တေယာက္တည္းေနၿပီး ေရေတာင္ ကိုယ္မထည့္ရင္ ေသာက္စရာမရွိတဲ့ ဘ၀ဆိုေတာ့ ေလာက အေၾကာင္းတေစ့တေစာင္းေတာ့ သိလာၿပီေပါ့ဗ်ာ
ေလာကနဲ့ယွဥ္ၿပီး ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ ေလွ်ာက္ေၿပာေနတာ အခုထိအိမ္က ပို့ေပးတဲ့ပိုက္ဆံထုိင္သံုးေနဆဲပါပဲ ဟီး

ေၿပာခ်င္တာေတြေၿပာေနတာ ဆိုလိုရင္းမေရာက္ေတာ့ဘူး (၂ ခါရွိၿပီ ) ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီလိုပဲ စကားတခြန္းကို လိုရင္းေရာက္ေအာင္မေၿပာတတ္ဘူး ေ၀့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ့ ေရာက္ခ်င္တာေတြ ေရာက္ေရာက္သြားတတ္တာ ဟီး

အခုတကယ္စယဥ္ၿပီေနာ္
....................................................
အခုကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းၿပီးဆိုပါေတာ့ဗ်ာ
ဒီေန့ေအာင္စာရင္းထြက္တယ္ဗ်ာ မနက္က်ေတာ့ အလုပ္ေခၚစာ ၃ ခုက အီးေမးထဲေရာက္ေနတယ္
ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ပထမအလုပ္က လခ ၃၀၀၀ ဒုတိယအလုပ္က ၂၅၀၀ တတိယအလုပ္က ၂၀၀၀
(အမ်ားၾကီးေတာ့ မွန္းေတာ့ဘူး ဟီး)
အဲဒါနဲ့စဥ္းစားၾကည့္မိတာေပါ့ဗ်ာ
၃၀၀၀ အလုပ္ကို လုပ္ရင္ နည္းနည္းပင္ပန္းမယ္ ဒါေပမဲ့ပိုက္ဆံေတာ့မ်ားမ်ားရမယ္
၂၀၀၀ အလုပ္ကို လုပ္ရင္ လူေတာ့နည္းနည္းသက္သာမယ္ ဒါေပမဲ့ပိုက္ဆံက နည္းနည္း နည္းတယ္ဗ်
၂၅၀၀ အလုပ္ကို လုပ္ရင္ လူလဲသိပ္မပင္ပန္းဘူးေပါ့ဗ်ာ ပိုက္ဆံလဲမဆိုးဘူးေပါ့ဗ်ာ
(နည္းနည္းေတာ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ဆန္တဲ့အေတြးေနာ္ ဟီး)
အဲဒါနဲ့ ၂၅၀၀ အလုပ္ပဲ ၀င္လုပ္လိုက္တယ္ဗ်ာ
မဆိုးပါဘူး (ဘာလုပ္ရတာလဲဆိုတာေတာ့ ေတြးမၾကည့္ရေသးဘူး ေနာက္မွစဥ္းစားၾကည့္မယ္)
လူလဲသိပ္မပင္ပန္းဘူး
ကၽြန္ေတာ္ ၁ ေယာက္စာက ၂၅၀၀ ဆိုပိုေတာင္ေနေသးတယ္
ပထမဆံုးလခထဲက ၁၀၀၀ ကို အေဖနဲ့အေမ့ကို ပို့ၿပီးကန္ေတာ့မယ္ဗ်ာ
အေမတို့ပို့ေပးခဲ့တဲ့ဟာေတြနဲ့ စာရင္ေတာ့ ၿမဴမွဳန္ေလာက္ပဲရွိပါတယ္
ဒါေပမဲ့ မိဘဆိုတာ နည္းတယ္မ်ားတယ္ ၾကည့္တာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ
သားသမီးက သိတတ္တယ္ဆိုတာေလးကိုပဲ လုိခ်င္ၾကတာပါ
ဒါေပမဲ့မသိတတ္လဲ အၿပစ္ဆိုမွာ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ

ဆက္ေၿပာမယ္ေနာ္
အဲဒီလိုအလုပ္လုပ္ရင္း ၁ ႏွစ္ေလာက္ေနေတာ့ ထီေပါက္တယ္ဗ်ာ
(ဘယ္ေလာက္လဲေတာ့ အတိအက်မွန္းမၾကည့္ရေသးဘူး ဟီး နည္းနည္းေတာ့မ်ားတယ္)
ထီေပါက္တဲ့ပိုက္ဆံကို အေဖနဲ့အေမရဲ့ ဘဏ္အေကာင့္ထဲကို တ၀က္ထည့္ေပးမယ္
ပိုတဲ့ပိုက္ဆံကို မႏၱေလးမွာ ၿခံေလးတကြက္၀ယ္မယ္
ဆိတ္ၿငိမ္ရပ္ကြက္ေလး ထဲမွာေပါ့
လူၾကီးေတြက ဆူသံညံသံသိပ္မၾကိဳက္ၾကဘူးေလ

ၿပီးရင္ တထပ္အိမ္ေလး တလံုးေဆာက္မယ္
အိမ္္ေလးကို အၿပာႏုေရာင္ေဆးေလး သုတ္မယ္
အိမ္ေလးထဲမွာ ေရကန္ေလးထားမယ္ အဲဒီထဲမွာ ၾကာပင္ေလးေတြစိုက္မယ္
ၿခံထဲမွာ ႏွင္းဆီပင္ေလးေတြ စိုက္ထားမယ္ (အေမကို ႏွင္းဆီၾကိဳက္တယ္ ပန္းေတြပြင့္ရင္ ဘုရားမွာပူေဇာ္ရတာေပါ့ ကုသိုလ္လဲရတယ္)
ၿပီးရင္ စံပယ္ပင္ေလးေတြလဲ စိုက္ထားမယ္
မနက္ေစာေစာ စံပယ္ပန္းေလးေတြပြင့္တာ ၾကည့္ရတာ အရမ္းစိတ္ၾကည္ႏူးဖို့ေကာင္းတယ္
ဒါေပမဲ့ အပင္ေတြေတာ့အမ်ားၾကီး မစိုက္ဘူး
ေၿမြေတြဘာေတြ ရွိမွာစိုးလို့

ၿပီးရင္ ေခြးေလးတေကာင္ေမြးမယ္
အိမ္လဲ ညေရးညတာ အေစာင့္ရတာေပါ့
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အခန္းေလးထဲမွာ မွန္ကန္ေလးနဲ့ အိမ္ဂ်ယ္ငါးေလး ႏွစ္ေကာင္ေမြးထားမယ္
စကားမစပ္ေၿပာရဦးမယ္
ကၽြန္ေတာ္က ငါးေလးေတြေမြးရတာ ၀ါသနာပါတယ္
မႏၱေလးမွာတုန္းက ငါးေတြေမြးထားတာ အမ်ားၾကီးပဲ
အခုေတာ့ အေၿခအေနအရ မေမြးႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ
ေရႊငါးေတာ့ မေမြးေတာ့ဘူး ဒီေကာင္ေတြက အစားလဲၾကီးတယ္ ၿပီးေတာ့ မစင္တအားစြန့္တာ
ခဏေနရင္ ကန္ကညစ္ပတ္ေနၿပီ
ခဏခဏ ေရလဲေပးရတယ္
အိမ္ဂ်ယ္ေလးေတြက်ေတာ့ ေရႊငါးေတြေလာက္ အစားလဲမၾကီးဘူး
ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးကူးၿပီး ေရကလဲ တလတခါေတာင္ လဲေပးစရာမလိုဘူး
တခါတေလစိတ္ညစ္ရင္ ငါးကန္ေလးေရွ့မွာ ၁ နာရီေလာက္ထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနလိုက္ရင္
စိတ္ညစ္တာေတြ ေပ်ာက္သြားေရာ
အဲဒါေၾကာင့္ ငါးကန္ေလးေတာ့ထားမယ္

အဲဒါနဲ့ စကားမစပ္ေၿပာဦးမယ္ ဟီး
ကၽြန္ေတာ္တခါက ငါးေတြေရာင္းတဲ့ဆိုင္က ဦးေလးၾကီးကို ေမးၾကည့္ဖူးတယ္
ဒီလို ကန္ထဲမွာေလွာင္ထားတာ အကုသိုလ္မရဘူးလားလို့ပါ
သူကေၿပာတယ္ ဒါသူတို့သဘာ၀ပဲေလတဲ့
မင္း သူတို့ကို သနားလို့ ေၿမာင္းထဲသြားလြတ္ၾကည့္ပါလား
ညစ္ပတ္ေနတဲ့ေရထဲမွာ တနာရီေတာင္မခံဘူး ခ်က္ခ်င္းေသမွာတဲ့
သူေၿပာေတာ့ ဟုတ္သလိုေတာ့ရွိသား
စာဖတ္သူေတာ့ ဘယ္လိုၿမင္လဲ မသိဘူး

ေၿပာရင္းနဲ့ လိုရင္းေပ်ာက္ၿပန္ၿပီ
ဆက္ေၿပာမယ္ေနာ္ ဟီး
ၿပီးရင္ အိမ္မွာ မနက္တိုင္းဆြမ္းခံၾကြဖို့ အေမတို့ကိုးကြယ္တဲ့ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းက ကိုယ္ရင္ႏွစ္ပါးေလာက္ သြားပင့္မယ္
မနက္ေစာေစာ အိမ္ကိုဆြမ္းခံၾကြတဲ့ ကိုယ္ရင္ေလးေတြကို ဆြမ္းေလာင္းရတာ တကယ္ၾကည္ႏူးဖို့ေကာင္းတယ္
ကိုယ္ရင္ေလးကို ပင့္ရတဲ့အေၾကာင္းက ဦးဇင္းၾကီးေတြက ဆြမ္းသိပ္မရွားဘူးဗ်ာ
ကိုယ္ရင္ေလးေတြက်ေတာ့ အသက္ကလဲငယ္
ၿပီးေတာ့ သာသနာကိုၾကည္ညိဳလို့သာ အမိအဖေတြနဲ့ခြဲၿပီး လာေနေနၾကတာ
မ်ားေသာအားၿဖင့္က ရြာကလာၾကတာမ်ားတယ္ဗ်ာ
အဲဒီေတာ့ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ကိုယ္ရင္ေလးေတြက ဆြမ္းရွားတယ္ဗ်
ကိုယ္ရင္ေလးေတြကို ဆြမ္းေလာင္းေတာ့ အိမ္လဲကုသိုလ္ရ
ကၽြန္ေတာ္လဲ ကုသိုလ္ရတာေပါ့ဗ်ာ

ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မႏၱေလးအိမ္နားက ကားဂိတ္က ဦးရွမ္းၾကီးကို ကားေမာင္းဖို့ေခၚထားမယ္
ဦးရွမ္းဆိုတာ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ
ကၽြန္ေတာ့္ကို အရမ္းခင္တာ သူ့ညီေလးလိုပဲ လိုတာအကုန္လုပ္ေပးတယ္
ပိုက္ဆံလိုခ်င္လို့ ဟုတ္ဘူးေနာ္ ေစတနာသက္သက္နဲ့ကို ကူညီတာ
အရက္မေသာက္ ေဆးလိပ္မေသာက္ တကယ္လူေကာင္းၾကီး
သူ့ကိုေခၚထားေတာ့ အိမ္မွာလူၾကီးအေစာင့္လဲရတယ္
ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္ကိစၥေတြရွိေနေတာ့ သြားလိုက္ၿပန္လိုက္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာသိပ္ေနႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ဟဲဟဲ
အေဖကလဲ လားရွိဳးမွာဆိုေတာ့ အိမ္မွာ ေယာက်ာ္းတေယာက္ရွိတာ
အားကိုးရတာေပါ့ဗ်ာ

ၿပီးေတာ့ အသက္ ၄၀ ေလာက္ရရင္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္မွာပဲၿပန္ေနေတာ့မယ္ဗ်ာ
ဘယ္ေနရာေတြ ဘယ္ေလာက္တိုးတက္တယ္ပဲေၿပာေၿပာ
ကိုယ့္တိုင္းၿပည္ေလးပဲ ကိုယ္ခ်စ္တယ္ဗ်ာ
အသက္ၾကီးရင္ေတာ့ ၿမန္မာၿပည္မွာပဲ ၿပန္ေနမယ္
အေမတို့ အေဖတို့လဲ အသက္ၾကီးၿပီေတာ့ မိဘနားမွာပဲ ေနၿပီးေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တယ္ဗ်ာ
ေၿပာမယ့္သာေၿပာရတာ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္က ကေလးေပမယ့္ တခုတခုကိစၥဆို ကၽြန္ေတာ္ပဲလုပ္ေပးေနက်
လက္တုိလက္ေတာင္း မီးစက္ၿပင္ေပါ့ဗ်ာ အဲဒီလိုေလးေတြလုပ္ေပးေနက်
တခါတခါ အေမဖုန္းဆက္ရင္ေၿပာတယ္ ငါ့သားမရွိတာ အေမအၿပင္သြားရင္ေတာင္ လိုက္ပိ့ုေပးမဲ့သူ မရွိေတာ့ဘူးတဲ့
အသက္ ၃၀-၃၅ ေလာက္က်ရင္ေတာ့ အေဖ အေမ အနားမွာပဲေနေတာ့မယ္ဗ်ာ

ေၾသာ္တခုက်န္ေသးတယ္
အိမ္ေထာင္လား ဟီး ဒါကေတာ့ အေမေပးစားရင္ေတာ့ယူမယ္
ကိုယ့္အစြမ္းအစနဲ့ကေတာ့ ဂိမ္းထဲကေကာင္မေလးပဲရမွာ ဟီးဟီး
အေမမေပးစားေတာ့လဲ လူပ်ိဳၾကီးေပါ့ဗ်ာ ဒါလဲတမ်ိဳးေကာင္းပါတယ္
အပူအပင္မရွိေတာ့ဘူးေပါ့

ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စိတ္ကူးေလးေတြပါ
၀ွိဳက္ေရ ေရးလိုက္ၿပီေနာ္
အၾကာၾကီးေနမွ ေရးတာ မေလးစားလို့ဟုတ္ဘူးေနာ္
အခုမွစိတ္ကူးေလးရလို့
စဥ္းစားေနတာေတာ့ၾကာၿပီ
အခုမွ စိတ္ကူးရလို့ ထေရးလိုက္တာ



ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တဲ့ အိမ္ဂ်ယ္ငါးေလးပါ
ႏွစ္ေကာင္တြဲပံုရွာတာ မေတြ့လို့